در مورد پروتکل IP و بکارگیری آن برای هوشمند سازی ساختمان ها
پروتکل IP یکی از پروتکل های پر کاربردی است که امروزه برای انواع ارتباطات در بستر وب به آن نیازمندیم. امروزه زبان های بسیاری برای برقراری ارتباط میان کامپیوترها و تجهیزات خانه هوشمند وجود دارد. همانطور که پیش از این تعریف کردیم میزبان ها به پروتکل معروف هستند به عنوان مثال در گذشته کامپیوترهای مکینتاش از پروتکل Apple talk و مابقی کامپیوترها از پروتکل های Netbeui برای برقراری ارتباط استفاده می کردند.
مشکل این بود که هیچ کامپیوتری از یک مدل نمی توانست با مدل دیگری ارتباط برقرار کند.اما امروزه اینترنت زبانی فراتر از زمان های گذشته را به ارمغان آورده است. اینترنت در تمام دنیا با یک زبان خاص ارتباط برقرار میکنند،وآن زبان IP نام دارد. این پروتکل به کامپیوترها اجازه میدهد تا به اینترنت متصل شوند و به راحتی وبگردی نمایند. با استفاده از مجموعه پروتکل اینترنت ارتباطات در بستر وب امکان پذیر خواهد بود.
پرورتکل IP و خانه های هوشمند
ارتباط بین پروتکل آی پی و سیستم های هوشمند سازی ساختمان چیست؟
با استفاده از پروتکلIP تمام کامپیوترها برای برقراری ارتباط با یکدیگر از یک زبان به خصوص استفاده می نمایند و برای این کار حتی به اینترنت نیز نیازی نیست.با استفاده از پروتکل IP کامپیوتر ها و تجهیزات هوشمند در یک شبکه هوشمند محلی می توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.استفاده از پروتکل IP مخصوصاً زمانی که بخواهید اطلاعاتی را به اشتراک بگذارید بسیار مفید است. امروزه پروتکل IP به یک پروتکل فراگیر تبدیل شده که در تمام نقاط دنیا مورد استفاده قرار می گیرد.
آدرس دهی در پروتکل IP
اینترنت اجتماعی عظیم از میلیونها کامپیوتر میباشد که میلیاردها صفحه از اطلاعات را در بر گرفته اند و روز به روز در حال گسترش می باشند.طراحان اینترنت راهی را پیدا کردهاند که از طریق آن میتوان به راحتی به اطلاعات مورد نظر دست یافت به همین خاطر است که آدرس دهی IP شکل گرفت. آدرس های IP شامل یک سری اعداد میشود که این اعداد به چهار بخش تقسیم می گردند(مثلا 192.168.1.100).
این ها آدرس هایی هستند که کامپیوترها و تجهیزات هوشمند در یک سیستم هوشمندسازی ساختمان می گیرند تا قادر باشند با یکدیگر ارتباط برقرار نمایند.
فرمت آدرس دهی در پروتکل IP
هر دستگاه هوشمندي در شبكه داخلي خانه هوشمند شما ( و يا حتي در سطح اينترنت) مي باست يك ip مخصوص به خودش را داشته باشد. اين امر اجباري هست و هيچ دستگاهي نمي تواند بدون IP بماند، چرا كه آدرس دهي در پروتكل IP موضوعيست كه شبكه هوشمند را تشكيل خواهد داد. آدرس دهي در پروتكل IP شامل ٣٢ مي باشد كه به ٤ بخش تقسيم مي شود و هر بخش شامل ٨ بيت خواهد بود.
در اینترنت آدرس های IP باید منحصر به فرد باشند. این بدان معناست که در هر شبکهای آدرس IP بهخصوص به خود را خواهد داشت و تمام تجهیزات هوشمند نیز در یک شبکه هوشمند و یک سیستم هوشمند سازی ساختمان می بایست، آدرس مخصوص به خود را داشته خودشان را داشته باشند. به عنوان مثال کنترل هوشمند اتاق خواب و کنترل هوشمند سالن پذیرایی نمی توانند یک آدرس مشترک داشته باشند.در یک شبکه شخصی مانند شبکه محلی خانه شما نیز صادق است، بدین معنا که هیچ دو دستگاهی نباید یک آدرس مشترک داشته باشند.شبکه خانگی که در تصویر زیر نشان داده شده را ببینید.
لزومی ندارد که آدرس دهی IP در خانه های شخصی منحصر به فرد باشد و می توان IP داخلی خانه را مثل هم در نظر گرفت، ولی آی پی اصلی مودم که به اینترنت وصل می باشد باید خاص و منحصر به فرد باشد بنابراین همانطور که در عکس مشخص است تجهیزات در دو شبکه مجزا می توانند آدرس های یکسانی داشته باشند.
به عنوان مثال پرینترها، کامپیوترها و تلفن های همراه می توانند در خانه های مختلف IP مشترکی داشته باشند ولی برای روتر ها و مودم ها این امر صادق نیست.از آنجایی که این گونه شبکه های هوشمند، کاملاً از یکدیگر جدا هستند هیچ مشکلی در آدرس دهی IP پیش نخواهد آمد.با این حال روتر ها و مودم ها آدرس های IP متفاوتی خواهند داشت، چرا که این گونه تجهیزات به صورت مستقیم با اینترنت در ارتباط هستند.
این نکته بسیار حائز اهمیت است که هیچ وقت 2 کامپیوتر در یک شبکه محلی نمی توانند یک IP مشترک دریافت کنند این موضوع در تصویر زیر نشان داده شده است.چنانچه در یک شبکه 2 دستگاه دارای یک IP مشترک باشند یک تضاد در آدرس دهی آی پی رو خواهد داد (IP Conflict) و در نتیجه آن هیچ کدام از این دو دستگاه در شبکه هوشمند قابل شناسایی نخواهند بود. برای مطالعه بیشتر در ارتباط با پروتکل های هوشمند سازی ساختمان می توانید به مقاله مربوطه به آن مراجعه نمایید.